سرعت بالای توسعه تکنولوژی‌های جدید و ارتباطات دیجیتال منجر به افزایش اهمیت مدیریت دانش به‌عنوان یک منبع حیاتی برای کسب مزیت رقابتی گردیده است. نبود فضای رقابتی در بین سازمان‌های دولتی دلیلی برای عدم توجه به مقوله مدیریت دانش نیست. سازمان‌های دولتی باید با مقایسه بین وضعیت کنونی و گذشته خود سعی در بهبود ارائه خدمات به ارباب‌رجوع بوده و تلاش کنند تا فرایندهای درونی خود را به نحو اثربخشی انجام دهند. مدیریت دانش با تسهیم دانش در سازمان و به حافظه سپردن دانش افراد در حافظه سازمانی می‌تواند کارکنانی دانشی بار آورد که پاسخگوی نیاز مراجعین خود باشد. مراجعینی که روز به روز آگاه‌تر می‌شوند و توقعات بالاتری را از سازمان‌ها دارند. در چنین فضایی خلق و مبادله دانش یک فاکتور اساسی در سازمان‌های دولتی برای ارائه خدمات بهتر و تصمیم‌گیری‌های منطقی‌تر می‌باشد.
یک مطالعه جامع روی مدیریت دانش در سازمان‌های دولتی انجام شده است و ۴ نقش زیر را برای مدیریت دانش در سازمان‌های دولتی برشمردند:
۱- ارتقای تصمیم‌گیری در مورد خدمات عمومی
۲- کمک به عموم برای شرکت کردن در فرایند تصمیم‌گیری
۳- ایجاد قابلیت رقابت سرمایه‌های فکری
۴- توسعه نیروی کاردانشی
در پژوهشی دیگر بهبود کیفیت و کارایی سازمانی و نیز کاهش هزینه‌ها را مزایای مدیریت دانش در سازمان‌های دولتی ذکر کرده‌اند.
بازنشسته شدن کارمندانی که مدت زیادی را در سازمان‌های دولتی مشغول به کار بوده و تجربیات زیادی را کسب کرده‌اند، به‌عنوان یک معضل پیش روی مدیران سازمان‌هاست. هزینه و زمان زیادی که روی این کارمندان صرف شده تا دانش و تجربیات کافی در مورد مشاغلشان کسب کنند، اهمیت مدیریت دانش در سازمان‌های دولتی را روشن‌تر می‌کند؛ بنابراین نیاز است تا دانش این افراد پیش از خروج از سازمان در اختیار سایر کارمندان قرار گیرد. این عمل به کاهش هزینه‌های آموزش مجدد کارمندان منجر خواهد شد.
در یک جمع‌بندی می‌توان گفت مدیریت دانش با تسهیم دانش در سازمان و ایجاد همکاری بین کارمندان از دوباره‌کاری‌ها می‌کاهد و موجب افزایش بهره‌وری سازمان و در نهایت خدمات بهتر و سریع‌تر به ارباب‌رجوع خواهد شد.
دیدگاهتان را بنویسید